مجموعه مسکونی کامرانیه ، با زیربنای 3500 مترمربع در زمینی به مساحت 700مترمربع و در 5 طبقه مسکونی و 3طبقه مشاعات عمومی بنا شده است. این مجموعه دارای 10 واحد مسکونی (شامل 5 واحد 180 متری و 5 واحد 240 متری) می‏باشد که بنا برملاحظاتی که در ادامه به آن خواهیم پرداخت در 10نیم طبقه با ترازهای متفاوت نسبت به هم بنا شده‏اند.

همچنین این بنا دارای اسکلت‏بتنی و همچنین موتورخانه مرکزی و فن کوئل سقفی برای گرمایش و سرمایش می‏باشد.

در واقع مجموعه کامرانیه، مانند بسیاری از پروژه‏های مشابه خود در یک قطعه زمین جنوبی با ضوابط عمومی شهرداری بنا شده است و به دلیل اینکه پروژه مابین سازنده و مالک بصورت مشارکت تعریف شده بود لذا رعایت چهارچوب اقتصادی مشخصی در انتخاب مصالح و سیستم ساخت اولویت وجود داشت.

 برای سازماندهی واحدهای مسکونی که بنابر خواست کارفرما در 2 واحد به مساحتهای مختلف تعریف شده بود نکته اصلی که بعنوان  هدف درنظر گرفته شد ،ایجاد پیش فضای خصوصی در مقابل واحد و یا به عبارتی ایجاد تلقّی تک واحدی بودن پروژه بود. بدنبال این هدفگذاری، تصمیم بر این گرفته شدکه واحدهای پروژه بصورت شمالی و جنوبی دردو تراز پیش‏بینی شوند که این تصمیم جدا از پیچیدگی محاسبات و اجرای سازه و تاسیسات، فواید مهمی را برای پروژه ایجاد نمود:

1-دستیابی به پیش فضای خصوصی مقابل ورودی واحدها

2-ایجاد اختلاف سطح در دید مستقیم اتاقهای مشرف به نورگیرهای احتمالی

3-ایجاد ارتفاع بلند در ورودی پروژه و به تبع آن در لابی ورودی

4-ایجاد اختلاف سطح در بام پروژه و جداسازی محل قرارگیری تجهیزات تأسیساتی پروژه از فضای سبز احتمالی

بدین ترتیب و با توجه به فواید مثبت اشاره شده، در طراحی پروژه از طبقه همکف به بالا سقفها در دو تراز مختلف قرارگرفتند.

به دنبال نتایج فوق در سازماندهی عمومی واحدها، درطراحی هر واحد، اصول عمومی مطلوب (اعم از فضای خصوصی و عمومی، روز و شب و...) درمورد جزء فضاها و کنار هم قرارگیری آنها مدنظر بود که در پلانهای پروژه قابل مشاهده است ، ولیکن به صورت خاص چند نکته شاخص‏تر قابل یادآوری هستند:

1-دستیابی به یک نورگیر وسیع و پرنور که به معنای واقعی، منظر قابل توجهی را برای جزء فضاهای اطرافش تامین نماید.

2-ایجاد یک سوییت کار یا میهمان برای واحد 240متری جنوبی با دسترسی جداگانه

3-برقراری رابطه تعریف شده میان نشیمن، آشپزخانه، صبحانه‏خوری و بالکن بعنوان اصلی‏ترین زنجیره فعالیتهای روزانه هر واحد.

استراتژی این گروه طراحی درشکل‏دهی شخصیت عمومی این پروژه، دستیابی به نوعی خلوص و سادگی آشنا برای ساکنین و مخاطبین بوده است. در این مسیر، فرمها،مصالح، نورپردازی و.. تماماً در خدمت برقراری رابطه ساده ، ماندگار و بدون زوائد زودگذر با ذهن ساکنین هستند و در طراحی تمامی جزییات نیز سعی شده است که ماندگاری و پایداری کیفیت هم‏نشینی عناصر بعنوان اصل حداکثری، همواره مدنظر باشد. لذا با این اصل کلی، می‏توان در مورد برخی نکات شاخص‏تر این پروژه واکاوی بیشتری انجام داد:

• نمای اصلی :

در طرا حی شخصیت بیرونی پروژه کامرانیه در قالب نمای اصلی پروژه (نمای شمالی)، گروه طراحی در ابتدا یک ایده گرافیکی را در قالب خطوط 2 بعدی انتخاب کرد و به تدریج  با لحاظ کردن کاربریهای داخلی و ایجاد رابطه با داخل پروژه صفحه‏های جدیدی را به آن اضافه نمود.

سپس با عمق دادن به بخشهایی از نما که تناسب درستی با کاربرد های داخلی داشتند، حداکثر فضاهای نیمه‏بازرا به منظور ایجاد سلسله مراتب درک عناصر نما در آن جانمایی کرد. بدین ترتیب پوسته اصلی سنگی پروژه با تراش‏های حساب  شده‏ای درخدمت فضاهای داخلی پروژه قرارمی‏گیرد و با  انتخاب یک متریال گرم که در برخورد نزدیک برای ساکنین، حس آشنا و مطلوبی را ایجاد کند به صورت کنترل شده، بخشی از زندگی پشت صفحه‏نما در شخصیت خارجی آن نمایان می‏گردد.

• تحلیل دو فضای شاخص عمومی:

درادامه مسیر طراحی شخصیت بیرونی پروژه که در بالا بدان اشاره شد در فضاهای عمومی پروژه نیز به همین ترتیب، خلوص و سادگی و ایجاد جزییات  آشنا و گرافیک قابل درک برای مخاطبین مدنظر بوده است.

به طوریکه در لابی ورودی پروژه، دیوارها و سقف تماماً سفید ساده هستند و تنها با استفاده ازنوعی مجسمه‏سازی مبتنی بر تراش دادن شکافهایی در دل دیوارهای گچی که با نورپردازی تکمیل شده‏اند ، ساکنین همراهی میگردند.

در شاخص‏ترین فضای تفریحی پروژه (استخر پروژه) نیز همانگونه که درتصاویر دیده می‏شودایجادیک لکه آبی فیروزه‏ای بعنوان کاسه استخر در دل بدنه و کف یکپارچه و سفید که بدون تزیینات و تنها با یک شکاف نوری غیرمنتظره همراهی می‏شوند جستجویی است برای ایجاد یک فضای آرامش‏بخش وسبک. نتیجه این جستجو، آسیب عدم وجود نور طبیعی در فضا را به حداقل رسانده و مخاطب را برای استفاده طولانی مدت از این فضا مشتاق می‏سازد.